Het was niet vanwege zijn loopbaan als voetballer of scheidsrechter – en evenmin vanwege zijn levenslange band met Terrasvogels – dat Hans Metzelaar op 2 januari van dit jaar met een kort interview in het Haarlems Dagblad/IJmuider Courant stond. Hans had een kijkje genomen op de plek in Schalkwijk waar een pas 19-jarige Haarlemse jongen door een vuurwerkexplosie om het leven was gekomen.
Hans was op de brommer. Vol compassie sprak hij woorden die nu, na zijn plotse en veel te vroege dood, een extra betekenis hebben gekregen. ´Zo´n jonge kerel die zijn hele leven nog voor zich had. In een split second kan het voorbij zijn.´
Getroffen door tia´s en een herseninfarct kwam op 26 september een einde aan het leven van Hans, kort voor zijn 58ste verjaardag. Ook bij Terrasvogels was de verslagenheid groot. Nog maar een paar weken eerder had hij zich tijdens de afscheidswedstrijd van clubicoon Paul Vessies als scheidsrechter van zijn beste kant laten zien, zoals altijd geestig, vrolijk en relativerend. Als iemand de sfeer in het veld aanvoelde, was Hans het wel.
Blij en optimistisch vertelde hij op die zonnige zaterdag op de Elta dat het leven hem weer goed gezind was. Hij had een huisje in IJmuiden gevonden, hij kon nieuwe plannen maken. Het mocht niet zo zijn. Die vrolijke wedstrijd was ook zijn laatste, zijn lichaam liet hem in de steek. Hans was ook een man die de rafelranden van het leven volop ontdekte en zichzelf zwaar beproefde. De lach verdween desondanks nooit van zijn gezicht.
Als kind al raakte hij verbonden met Terrasvogels. Als voetballer was hij talentvol én wispelturig. Hij maakte een langdurige uitstap naar Velsen, maar keerde terug naar de club van zijn jeugd, als grensrechter van het eerste elftal en als scheidsrechter. Vooral met het oude Zaterdag-1 bouwde hij een sterke band op; hoe sterk was te zien aan de geschokte en verdrietige reacties op zijn plotselinge dood.
´Wat verdrietig. Bijzondere kerel, lieve man. Onze Lieve Heer had rare kostgangers, Hans was er zeker een van.´
´Oefff wat triest. Mooie herinneringen aan hem, op de Elta, in de Haarlemse kroegen, achter de bar van Colette.´
´Een fijn mens met het hart op de goede plek, rust zacht Hans.´
´Een mooie en moeilijke man. Vaarwel Hans.´
Terrasvogels zal deze kleurrijke kerel en zijn aanstekelijke lach missen. Dag Hans, dag scheids.
Namens het bestuur van Terrasvogels,
Paul Onkenhout
